mûç

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /muːt͡ʃ/
• Kîtekirin: mûç

Rengdêr

mûç

1. tiştê bilind yan ji nav derde, lêvên mûç dirêj bilind, mirovek lêvmûçe

Bikaranîn

Lêker:

• mûç bûn
• mûç kirin

Navdêr:

• mûçbûn
• mûçkirin

Rengdêr:

• mûçbûyî
• mûçkirî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: dik → tr