mûç kirin

Ji bo navdêrê binêre: mûçkirin

Kurmancî

mûç kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha: mûç -k-
`RP.` Niha
	ez	mûç dikim
	tu	mûç dikî
	ew	mûç dike
	em, hûn, ew	mûç dikin
Fermanî	Yekjimar	mûç bike
Fermanî	Pirjimar	mûç bikin
Rehê dema borî: mûç -kir-
`RP.` Boriya sade
	min	mûç kir
	te	mûç kir
	wê/wî	mûç kir
	me, we, wan	mûç kir
Formên din: Tewandin:mûç kirin

mûç kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

bel kirin
Kakil bi van teklîfên xwe ra guhên xwe mûç û çavên xwe zil kirin û li nav çavên Begî nihêrî.Perwîz Cihanî, Bilîcan, Nefel, 2002, r. 117, ISBN 91-89687-12-4
- Bi deng re kûçikên gund li cihê xwe guhên xwe mûç kirin û bi dengekî bi şewat reviyan. — (Selahattin Bulut: Derbe, Nûdem, Hj. 34, 2000, r. 124)
- Di "dewlet"a pêşîn de Albay Yasîn di ber derî de derbas bû, di "dewlet"a duyem de guhê xwe mûç kir û li hundirê dikanê mêyze kir, di "dewlet"a dawîn de ket hundir. — (Rojen Barnas, Hingê, Weşanên Nûdem, 1997, r. 32)
kutkutandin
- Lê belê Gêris hey çavên xwe li darên xurma mûç dikirin û hin awir jî ta bi gurciyên Gurcistanê digihandin. — (Zeynelabidîn Zinar, Kadîna Mişkan, Weşanxaneya Çanda Kurdî, 1993, r. 30, ISBN 91 97209007)
- Fena ku barek giran li ser milê wê rabûbe, pişta xwe da balîvê, çavê xwe mûç kir û wesiyeta xwe bi galgalên li jêrê dawî anî. — (Paşa Brodrêj, A ji te re mifteya sindoqê! [arşîv], Pasabrodrej.blogspot.com, 29.03.2013)

Lêker:

Navdêr:

Rengdêr:

Ji mûç + kirin.

bel kirin (1)

kutkutandin (2)