lêk ketin

 Ji bo navdêrê binêre: lêkketin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /leːk kɛˈtɪn/
• Kîtekirin: lêk ke·tin

Lêker

lêk ketin lêkera hevedudanî, negerguhêz

1. şer kirin, li hev dan, li hev xistin (bi dest û piyan yan jî bi dar û beran bo êşandina hev)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: لێک کەتن‎

Herwiha

• lêk keftin

Etîmolojî

Ji lêk + ketin.

Werger

• Îngilîzî: to fight → en, to uproot → en, have words with → en, ^?have words → en