kurkem

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʊɾˈkɛm/
• Kîtekirin: kur·kem

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kurkem	kurkem	kurkem
Îzafe	kurkema	kurkemê	kurkemên
Çemandî	kurkemê	kurkemî	kurkeman
Nîşandera çemandî	wê kurkemê	wî kurkemî	wan kurkeman
Bangkirin	kurkemê	kurkemo	kurkemino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	kurkemek	kurkemek	kurkemin
Îzafe	kurkemeke	kurkemekî	kurkemine
Çemandî	kurkemekê	kurkemekî	kurkeminan

kurkem mê û nêr

1. Mehrûm, belengaz, porkur, bêçare, ocaxkor.

   Ax, min porkurê, kurkemê îda
   Destê berbangê wir te’mûl nekir!
   Zûkiyam û giriyam ser bextê xwe da…
   Vî malxiravî sive ça’ ron kir!…

   
   Jêhilgirtin: Çerkezê Reş, Şorişa Xebera, Yêrêvanê 1986.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.