kulîmek

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kʊliːˈmɛk/
• Deng (Amed)^ⓘ
• Kîtekirin: ku·lî·mek

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kulîmek	kulîmek
Îzafe	kulîmeka	kulîmekên
Çemandî	kulîmekê	kulîmekan
Nîşandera çemandî	wê kulîmekê	wan kulîmekan
Bangkirin	kulîmekê	kulîmekino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kulîmekek	kulîmekin
Îzafe	kulîmekeke	kulîmekine
Çemandî	kulîmekekê	kulîmekinan

kulîmek mê, k-ya nerm (1,2)

1. (anatomî) Hestî û goştê ji movika piştê heyta noqê.

   Hingî ez rûniştim êş ket kulîmeka min.

   • Raymond bi her du destan ji stûyê wê heta ser kulîmekên wê dabû ber mistan û ramûsanan. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 76, ISBN 9786054497010)
   • Ji bo kêfa jina min lê neşikê û wê tempoya xwe dewam bike, bêyî ku kes bibîne min li mitfaxê lêvên wê maçî kir, tepek li kulîmeka wê ya rastê xist, bi çend gotinan pesnê wê da, pê rê bişirîm, paşê dageriyam odeya rûniştinê û min mêvan keremî xwarinê kirin. — (Firat Cewerî, Payiza Dereng, Avesta, 2014, r. 16)

Hevmane

• kulça

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: kalça kemiği → tr, oyluk kemiği → tr, oyluk → tr