kufrî

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kufrî	kufrî
Îzafe	kufriya	kufriyên
Çemandî	kufriyê	kufriyan
Nîşandera çemandî	wê kufriyê	wan kufriyan
Bangkirin	kufriyê	kufriyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	kufriyek	kufriyin
Îzafe	kufriyeke	kufriyine
Çemandî	kufriyekê	kufriyinan

kufrî mê

1. bêîmanî, bêdînî, bêolî, bawernekirina ji xwedê û dînî

   Ew kesê kufriyan dike, naçê biheştê.

2. çêr, xeber, dijûn, sixêf, zêf
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Di têkil zulmet û nûr tê
  Me kufrî dî di îmanê
  Me kufrî dî di islam bê — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: كوفری‎

Herwiha

• kifrî

Bide ber

• Kifrî

Jê

• (Lêker) kufrî kirin

• (Navdêr) kufrîkirin

• (Rengdêr) kufrîkirî

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî kafir, kufir, kufristan.

Werger

• Almanî: Fluch → de nêr, Schimpfwort → de nêr
• Erebî: ^?الإلحاد‎ → ar
• Îngilîzî: curse word → en, cuss → en, dirty word → en, expletive → en, swear word → en, blasphemous → en
• Tirkî: küfür → tr, sövgü → tr, sövme → tr