keyn

Kurmancî

Lêker

keyn

1. (em dê) bikin / kin

Bikaranîn

• Bi taybetî kurmanciya rojhilatî / behdînî

Bide ber

• ken (2)

Ji wêjeyê

• HDP: Dê piştevaniyê li berbijarê CHPê keyn (= HDP: Em dê piştgiriyê li berbijarê CHPê bikin) — (waarmedia.com/latini 6/2019)

Etîmolojî

-ke- (rehê dema ji lêkera "kirin" - heman reh bi kurmanciya nivîskî -k- ye + -yn / -în (paşgira kesê yekem yê pirhejmar anku "em")

Jê

• bikeyn
• dikeyn
• nakeyn