kevaştin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /kɛvɑːʃˈtɪn/
• Kîtekirin: ke·vaş·tin

Lêker

kevaştin

1. Jêkirina xwarinê bi diranan û bi gezên piçûk ji tiştekî hişk. Weke mînak jêkirina goşt ji hestîyan û xwarina nanê hişk.

   Zarok hestiyan dikevêje; ji giranîyê hestiyên kevaştî jî bi dest nakevin. Kevaştina qemûşkên nanê tendûrê zaf xweş e.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: kemirmek → tr

Navdêr

kevaştin mê

1. Jêkirina xwarinê bi diranan û bi gezên piçûk ji tiştekî hişk.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Tirkî: kemirme → tr