Bilêvkirin

biguhêre
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî izin izin
Îzafe izina izinên
Çemandî izinê izinan
Nîşandera çemandî izinê wan izinan
Bangkirin izinê izinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî izinek izinin
Îzafe izineke izinine
Çemandî izinekê izininan

izin

  1. destûr, ruxset, rêdan, hêlan, hiştin yan qebûlkirin ku kesek tiştekî bike
  2. betlane, tatîl, bênvedan, vehêsî, vêsî

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • Ew bûne sebeb ji bo 'inadê
    Ger izin bidit ji bo mi ra mîr
    Ez dê bikujim Memê bi tedbîr
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî اذن(iδin) ji اذن(eδine, guhdarî kirin, guh danê) ji اذن(uδn, guh), hevreha aramî ܐܕܢܐ / אדנא ('idna: guh), îbrî אוזן (ozên: guh), akadî 𒉿 (uznu: guh), ge'ezî አዝን (ʾǝzn)....

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

izin

  1. destur, rêdan, pişû, îzin
  2. betlane, destura betlaneyê