hukuk

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

hukuk

1. (piraniya heq e)
2. hiqûk, qanûn (hemû qanûnên ku civakê sererast dike û hikmê dewletê tîne pê)
3. hiqûq (zanista ku van qanûnan ji xwe re dike mijar)
4. hiqûq (beşa qanûnan a ku pêwendiya wê bi sizadanê nîn e, bi dan û stendina heq û hiqûqan bilî dibe)
5. maf, heq

   Hukukumdan vaz geçmem. ― Ez ji mafên xwe nabihurim.

Etîmolojî

Ji erebî حُقُوق‎ (ḥuqūq).