giyandar

Kurmancî

Navdêr

giyandar

1. candar, ruhdar,
   mirov û ajel û tiştên din yên ku ruh û can heye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji giyan +‎ -dar.

Jê

• giyandarî
• giyandarîtî
• giyandartî

Werger

• Farisî: جاندار‎ → fa
• Îngilîzî: organism → en, living being → en, ^?soulful → en, ^?animate → en
• Tirkî: canlı → tr, ruhlu → tr