Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Rengdêr biguhêre

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
girover girovertir herî girover
girovertirîn

girover, r-ya req

 
Dinya girover e.
  1. Tişta/ê ku tenê rexek heye û bêyî ti kujî anku goşe ye.
    • Ksenefon digel eskerên dimdarê li ber riya mezin şargeh bû. Newalek diket neqeba me û çiyê. Diviya bû em tê re derbas bibin û bi hewa kevin. Kardûxan ji jor de kevirinê gir û hûr li me gêr dikirin ; kevirine girover . Di nav wan keviran de hin hebûn dibûn barê erebekê. — (HawarKARDÛX 0 WELATÊ KARDÛXAN, Herekol Azîzan, Nûdem, cîld 1, hj. 91932-1933, r. 791)
    • Klêopatre destekî xwe danî ser serê Sîdonyayê û ne hişt ko gotina xwe bibe serî. Sîdonye lê fedkiri. Du hêstirên germ û girover wek du daneyên mirariyan di ser hinarikên Klêopatre re ketin koşa Sîdonyayê. — (HawarKLÊOPATRE, Nûdem, cîld 1, hj. 501932-1933, r. 1073)
    • Zînê bi çakûç mîxan dikute. Gelek cure mîx hene. Serê hin mîxan pahn û yên hinan jî girover in. — (KomxebatAnsîklopediya ZarokanAPEC2004, r. 137, ISBN 91-89675-32-0)

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

Hevmane biguhêre

biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji proto-hindûewropî *gel- / *gle-u ("girover"), hevreha zazakî gilor, pehlewî [skrîpt hewce ye] (gird), sanskrîtî [skrîpt hewce ye] (gulika, girover), yûnaniya kevn γλοιός (gloyos), latînî globus, glus, galla, glis, glutis, gluten

Çavkanî:
  • Lubotsky, Alexander. The Indo-Iranian substratum. 1999. [1]
  • Pokorny, JuliusFerhenga etîmolojî ya hindûewropî ["Indogermanisches etymologisches Wörterbuch (bi almanî)"], Bern, 1959, r. 362

Bi zaravayên din biguhêre

Werger biguhêre