fail

  1. ker, kesa/ê ku tiştekî dike yan tiştek kiriye
  2. (rêzimanî) kirde, kirar, subje, sûje,
    kesa/ê yan tişta/ê ku tiştekî dike:
    Di hevoka "Ew nanî dixwe." de "ew" kirar e, "nanî" bireser e û "dixwe" lêker e.

Etîmolojî

biguhêre

ji erebî فاعل‎ (fa'il), hevreha aramî ܦܥܠܐ (pa'la), îbrî פועל (po'êl). Ji eynî rehî: fiil, fêl, fêr

Ji wêjeya klasîk

biguhêre
  • Ey bed'emelo tu qenc dizanî
    Tu qa'il û fa'il û xwidan î
    Ney bûm di 'alema nepestan
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

di rêzimanê de

Bilêvkirin

biguhêre

fail

  1. têk çûn, bi ser neketin

fail

  1. kiryar, kirde, kirar, kirox, fail
  2. kirdar, kirok, qisas
  3. kirar