erbab

Kurmancî

Navdêr

erbab

1. pispor, karzan, şareza, mahir
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. serok, serkirde, mesûl, berpirs, xwedan, xwedî, beg, axa
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. reb, xweda, îlah, yezdan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Nivîskarî, helbestkarî, edîbî xebatên maqulîyê ne. Meriv helbestan binîvîse, edîbîyê bike, qey dê rabe berdan berdanîyê bike? Gelo mesûlîyeta nivîsînê ev e? Ez dibêjim qey nivîskar, helbestkar; erbabên qelemê piçek maqul bin, helbet bona wan, bona miletê me, bona qada roşinbîrîya me dê baştir be. Ger meriv bizane ku bîra meriv li ber xitimandinê ye, îhtîmal e ku meriv dê bişehetîne, hingê meriv piçek bi kontrol be, dê hîn baştir nebe gelo?

(Lezgîn Roşan: Mirîhezê Dost Çîyayî!, Netkurd.com, 7/2008)

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], pirrjimariya reb

Werger

• Almanî: fähig → de, kompetent → de
• Farisî: ارباب‎ → fa