emirkirin

 Ji bo lêkerê binêre: emir kirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛmɪɾkɪˈɾɪn/

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	emirkirin	emirkirin
Îzafe	emirkirina	emirkirinên
Çemandî	emirkirinê	emirkirinan
Nîşandera çemandî	wê emirkirinê	wan emirkirinan
Bangkirin	emirkirinê	emirkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	emirkirinek	emirkirinin
Îzafe	emirkirineke	emirkirinine
Çemandî	emirkirinekê	emirkirininan

emirkirin mê

1. fermankirin, ferwarkirin, gotinên ku divê kesek bi neçarî bi cih bîne an jî encam bide
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئەمرکرن‎

Etîmolojî

Ji erebî أمر‎ + kirin > emir + kirin.

Werger

• Erebî: أمر‎ → ar
• Îngilîzî: command → en, order → en, giving orders → en
• Tirkî: emretme → tr