Kurmancî biguhêre

Bilêvkirin biguhêre

Navdêr biguhêre

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî emirkirin emirkirin
Îzafe emirkirina emirkirinên
Çemandî emirkirinê emirkirinan
Nîşandera çemandî emirkirinê wan emirkirinan
Bangkirin emirkirinê emirkirinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî emirkirinek emirkirinin
Îzafe emirkirineke emirkirinine
Çemandî emirkirinekê emirkirininan

emirkirin

  1. fermankirin, ferwarkirin, gotinên ku divê kesek bi neçarî bi cih bîne an jî encam bide

Bi alfabeyên din biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji erebî أمر‎ + kirin > emir + kirin.

Werger biguhêre