emir kirin

 Ji bo navdêrê binêre: emirkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɛˈmɪɾ kɪˈɾɪn/

Lêker

emir kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	emir dikim
	tu	emir dikî
	ew	emir dike
	em, hûn, ew	emir dikin
Fermanî	Yekjimar	emir bike
	Pirjimar	emir bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	emir kir
	te	emir kir
	wê/wî	emir kir
	me, we, wan	emir kir
Formên din: Tewandin:emir kirin

emir kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. ferman kirin, ferwar kirin, gotinên ku divê kesek bi neçarî bicih bîne an jî encam bide
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Serrişteyê tuhmetê beyan kin«
  Go »emir bike Memê bixûnin
  Hon herdu di xelwetê ko rûnin — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئەمر کرن‎

Herwiha

• emr kirin

Etîmolojî

Ji emir + kirin.

Werger

• Almanî: ^?vorschreiben → de
• Farisî: فرمودن‎ → fa
• Îngilîzî: to order → en, to rule → en, give orders to → en, ^?dictate → en, ^?dispose → en
• Tirkî: emreylemek → tr, uzun yaşamak → tr, istemek → tr, ^?emretmek → tr, ^?ömrü uzamak → tr