efsûs

  1. mixabin, maalesef, eywax, çi mixab, bi dax e, sedkorayî, çi heyf, heyf û xebînet, cihê daxê ye, xwezî ne belê
    Efsus ew hat kuştin. (Xwezî nehatiba kuştin.)
    Çi efsus e ku ew hat kuştin. (Xwezî nehatiba kuştin.)
    Efsusane ew hat kuştin. (Xwezî nehatiba kuştin.)

Etîmolojî

biguhêre

Ji gotina farisî ”efsus”. Di îranîya navîn da ”efsos”. Gorî Nyberg H.S. (A Manuel of Pahlavi, Wiesbaden) ew di îranîya kevin da ”epesreu ra” ye, ko ji gotinên ”epe” û ”srev” çê bûye û tê maneya ”guhdarîkirin”. Di îranîya îroyîn da tê maneya ”heyf, mixabin”. Ji wira jî ketîye nava ermenkî û bûye ”apsos”, di tirkî da bûye ”efsus”.

(Têmûrê Xelîl: Gotinên kurdî-îranî di ermenkî da, Nefel.com, 11/2008)