heyf

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /hɛjf/
• Kîtekirin: heyf

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyf	heyf
Îzafe	heyfa	heyfên
Çemandî	heyfê	heyfan
Nîşandera çemandî	wê heyfê	wan heyfan
Bangkirin	heyfê	heyfino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	heyfek	heyfin
Îzafe	heyfeke	heyfine
Çemandî	heyfekê	heyfinan

heyf mê

1. tol, tolhilanîn, tolstandin, tolvekirin

   heyf hilanîn, heyf standin

2. dilsojî, biberketin, dilpêşewitîn, dilmanpêve
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. heyf e ku: mixabin, maalesef, cihê daxê ye ku, be daxewe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Heyf di qeyda xak û gil bit 'arifê çalakê rûh
  Heyf di qeyda xak û gil bit 'arifê çalakê rûhMelayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: حەیف‎

Herwiha

• heyif

Hevmane

• awizî

Jê

• (lêker) heyf xwestin
• (lêker) heyf girtin

• (navdêr) heyfxwestin
• (navdêr) heyfgirtin

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?]

Werger

• Almanî: Rache → de m, Verwünschung → de m, pfui! → de, verdammt → de, ^?kläglich → de
• Farisî: حیف‎ → fa, انتقام‎ → fa
• Îngilîzî: (1) revenge → en, vengeance → en, (2) compassion → en, pity → en, (3) unfortunately → en, alas → en
• Tirkî: esef → tr, hayıf → tr, intikam → tr, öç → tr, teessüf → tr, yazık → tr