ebter

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
ebter	ebtertir	herî ebter ebtertirîn

ebter

1. dîn, bêaqil, aqilsivik
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. şêt, bêhiş^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• abter
• apter
• epter

Ji wêjeyê

Dîn û ebter ji eşqa, min nema eql û kemal.

(Ehmedê Xanî)

Jê

• ebterane
• ebterî
• ebterîtî
• ebtertî

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: ناقص‎ → fa, ناتمام‎ → fa
• Tirkî: deli → tr