ebed

Kurmancî

Hoker

ebed

1. ebeden, ebedilebed, hetahetayî, herherî, bêdawî, herheyî, miebed
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. qet, hîç
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• inkara di dîn da nebit i'caz-i çi hacet
  Esrarê ezel dê di ebed bêne zuhûrê
  Encamê serencam-i ji axaz-i çi hacet — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)

Herwiha

• ebet

Bide ber

• ebad
• edeb

Etîmolojî

Ji erebî أَبَد‎ (ʾabad).

Jê

• ebeden
• ebedilebed
• ebedî