deng birîn

Kurmancî

Lêker

deng birîn cureyê lêkerê pêwîst e (c=gh: gerguhêz, c=ngh: negerguhêz, bo parametreyên din: Şablon:lêker#Bikaranîn)

1. bêdengbûn, mit kirin, bêdeng kirin, dema yek di axive û yek din wî bi hindek peyvan bêdeng bike, hişbûn#: Dema paşa yê sax, wî hemî deng dibirîn, u kes nedişiya tiştekî jî bêje.

Etîmolojî

Ji deng + birîn.

Werger

• Îngilîzî: to silence someone, to refute → en
• Tirkî: susma → tr