dû ketin

 Ji bo navdêrê binêre: dûketin

Kurmancî

Lêker

dû ketin (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	dû dikevim
	tu	dû dikevî
	ew	dû dikeve
	em, hûn, ew	dû dikevin
Fermanî	Yekjimar	dû bikeve
	Pirjimar	dû bikevin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	ez	dû ketim
	tu	dû ketî
	ew	dû ket
	em, hûn, ew	dû ketin
Formên din:

dû ketin lêkera hevedudanî, negerguhêz

1. rapê kirin, ketin şopê, dan şopê, bi dû ketin, li pey çûn, peyrewî kirin, taqîb kirin, rêya yekî/ê girtin (li ser rêya yekî/ê çûn)
   xwestin bigire, hez kirin ku xwe bigihîniyê

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: دوو کەتن‎

Etîmolojî

Ji dû + ketin.

Werger

• Almanî: hinterherlaufen → de
• Îngilîzî: to follow → en, to chase → en