cîlan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /d͡ʒiːˈlɑːn/

Navdêr 1

cîlan mê

1. elektrîk, kehreba, ronahî

Herwiha

• jîlan

Etîmolojî

Ji ceyran ji cereyan ji erebî جريان (cereyan) ji جرا (cera, “herikîn, livîn, bezîn”).

Werger

• Tirkî: ^?elbise kolu

Navdêr 2

cîlan mê

1. karxezal, mamiz, ask, xezal

Herwiha

• jîlan

Etîmolojî

Bi rêya tirkî ceylan ji farisî جیران (ceyran) yan جران (ceran) ji mongolî cegeren.

Jê

• Cîlan (navekî jinan e)