bitin

Kurmancî

Formeke lêkerê

bitin

1. (kurmanciya rojhilatî) ew be, ew bibe (ji "bûn"ê)
   • Dijmin ji can talan bitin
     Ew xwe hero nalan bitin
     Mîlak û dil kalan bitin
     Lê bêt û ret xeddarê çerx. — (Melayê Cizîrî: Dîwan, helbesta "Ahê Ji Derdê Dil (Çerx)")
2. (kurmanciya rojhilatî) ew be, ew bibe (ji "birin"ê)

Herwiha

Wek formeke "bûn"ê:

• bit, bîtin, bîtin

Wek formeke "birin"ê:

• bet, betin, bit, bîtin

Etîmolojî

-b- (rehê dema niha yê lêkerên "bûn" û "birin") + -it (paşgira kesê sêyem yê yekhejmar) + -in (paşgira duyem ya li paşgira kesê sêyem yê yekhejmar zêdekirî bi analojiyê li gel paşgira kesên pihjemar).

Sebwanoyî

Navdêr

bitin

1. (heywan) mar