birqok

Kurmancî

Rengdêr

birqok

1. geş, ron, tiştê ku dibiriqe
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. zelal, gur^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Herwiha

• biriqok

Etîmolojî

biriqîn - -în + -ok

Jê

• birqokane
• birqokî
• birqokîtî
• birqoktî

Werger

• Erebî: ^?براق‎
• Îngilîzî: agleam → en, aglow → en, splendid → en, satin → en, resplendent → en, ^?shining → en
• Tirkî: celî, parıldak, parlak → tr, balkı → tr, ^?yaldırak → tr