Bilêvkirin

biguhêre
  • IPA(kilîd): /bɪɾeːkɛˈtɪn/
  • Jihevqetandin: bi·rê·ke·tin
Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî birêketin birêketin
Îzafe birêketina birêketinên
Çemandî birêketinê birêketinan
Nîşandera çemandî birêketinê wan birêketinan
Bangkirin birêketinê birêketinino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî birêketinek birêketinin
Îzafe birêketineke birêketinine
Çemandî birêketinekê birêketininan

birêketin

  1. çûna yekî/ê an jî kesekê ber bi derekê an jî cihekî ve

Etîmolojî

biguhêre

Ji bi + + ketin.