binbir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
binbirr	binbirrtir	herî binbirr binbirrtirîn

binbir, r-ya req

1. qirkirin, birandin, qutkirin, nehêlan, wêrankirin, vebirkirin
   • Ez careka din dibêjim ku em nikarin bêjin ku me îşkence binbir kiriye. Lê ez bi rehetî dikarim ji bo te bêjim ku ew gavên ku me di van du salan de avêtine ew qas mezin in ku cihê dilxweşkirinê ne û wek serokwezîr ez şanaziyê bi van gavên avêtî dikim. — (netkurd.com, 12/2008)

Herwiha

• binbirr

Bide ber

• binbir kirin

Etîmolojî

bin- + birîn - -în

Bikaranîn

• (Lêker) binbir kirin
• (Navdêr) binbirkirin

Werger

• Îngilîzî: eradication → en
• Tirkî: tamamen bitirme, kökünü kurutma