bidawî

Kurmancî

Rengdêr

bidawî

1. biakam, biencam, binetîceng, bidongî, bihafil, bipêjor, bitalî, bidûmahî, bidûmahîk

Jê

• bidawîtî
• (Lêker) bidawî bûn

• (Navdêr) bidawîanîn
• (Navdêr) bidawîkirin
• (Navdêr) bidawîbûn

• (Rengdêr) bidawîbûyî
• (Rengdêr) bidawîkirî

Etîmolojî

Ji bi- + dawî.

Werger

• Tirkî: bitimli → tr, sonlu → tr