bidûmahîk

Kurmancî

Rengdêr

bidûmahîk

1. biakam, biencam, binetîce, bidawîng, bidongî, bihafil, bipêjor, bitalî, bidawî, bidûmahî

Etîmolojî

Ji bi- +‎ dûmahîk.

Jê

• bidûmahîkî
• bidûmahîkîtî
• bidûmahîktî

Werger

• Tirkî: sonlu → tr