bi zibaretî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɪ zɪbɑːɾɛˈtiː/
• Kîtekirin: bi zi·ba·re·tî

Hoker

bi zibaretî

1. Bi hevkarî, karkirina bi hevkarî ya ji bo îş û şixulên li gundekî yan taxeke bajêr ku bi dor jin carê karê malekî diqedînin.
   • Memê min î delal, dê go,
     Dê û bavê wê hene gelo,
     Gelo zibaretiyê zane,
     Eva yeka kê eyan e? — (Emînê Evdal, Memê û Zînê: Poêma Cimeta Kurd, Yêrêvan, 1958)
   • Daê, wekî baznê te tiştekî batinî ye, buhurîye, çima em halekî ha yî xirab da nin? Bavо hingî şev û rоj dixebite, îdî ji halketîye, tu jî him xebata malê dikî, him jî ber va diçî zibaretîê dikî, de ez û Besê jî anegоrî qewata xwe dixebitin, lê em ancax ebûrê xwe dikin, yeke me nabe duda, çevê me her tiştî da dimîne. — (Mîroyê Esed, Roja Reş (roman, neşir nebûye))

Etîmolojî

Ji bi- zibare + -tî.

Werger

• Fransî: corvée → fr
• Rusî: барщина → ru (barščina)
• Tirkî: imece → tr