bi dest ve anîn lêkera biwêjî, gerguhêz

  1. bi dest xistin, wergirtin, standin, peyda kirin
    Ewî trimpêlek bi dest xwe ve anî.
    • Profesorê ku weku firsenda axaftinê bi zor û heft belayan bi dest ve anîbe diaxivî, wisa dihate xuyanê qet nedixwest peyva xwe biqedîne. — (Mîran JanbarQolyeya CécileêWeşanxaneya Lîs2012, çapa 1em, r. 27, ISBN 9786054497010)

Têkildar

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

bi + dest + ve + anîn