Kurmancî biguhêre

Rengdêr biguhêre

Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
bexşkar bexşkartir herî bexşkar
bexşkartirîn

bexşkar

  1. Kesê/a ku li xelkî dibore; gelek cara li şûna navê Xwedê tê gotin.
    Hevmane: bexşîner, efûker, bexşende, bêşker lêborîner

Bi alfabeyên din biguhêre

Herwiha biguhêre

Etîmolojî biguhêre

Ji bexş + -kar, ji bexşandin.

Werger biguhêre