bexşkar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bexşkar		herî bexşkar

bexşkar

1. Kesê/a ku li xelkî dibore; gelek cara li şûna navê Xwedê tê gotin.

   Hevmane: bexşîner, efûker, bexşende, bêşker lêborîner

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بەخشکار‎

Herwiha

• bexşker

Etîmolojî

Ji bexş + -kar, ji bexşandin.

Werger

• Almanî: ^?Donor
• Erebî: مسامح‎
• Îngilîzî: merciful → en
• Tirkî: bağışlayıcı → tr, ^?bağışçı → tr