berelayî

Kurmancî

Navdêr

berelayî

1. pevçûn, şer, serhildan, nerehetî, nearamî, ne hêminî

   Ew bûne egerê hindê ku berelayî di bajarî de peyda bibe.

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: به‌ره‌لایی‎

Etîmolojî

• Ji berela + -yî, berela peyveka Zazakiye digel paşgirekî

Jê

• berela
• berelabûn

Werger

• Erebî: ^?الإنفلات‎, ^?التسیب‎, الفوضى‎
• Îngilîzî: discomfort → en, unrest → en, riot → en