behîname

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛhiːnɑːˈmɛ/
• Kîtekirin: be·hî·na·me

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	behîname	behîname
Îzafe	behînameya behînama	behînameyên behînamên
Çemandî	behînameyê behînamê	behînameyan behînaman
Nîşandera çemandî	wê behînameyê wê behînamê	wan behînameyan wan behînaman
Bangkirin	behînameyê behînamê	behînameyino behînamino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	behînameyek behînamek	behînameyin behînamin
Îzafe	behînameyeke behînameke	behînameyine behînamine
Çemandî	behînameyekê behînamekê	behînameyinan behînaminan

behîname mê

1. peyama ku li ser kesek nûmirî hatiye nivîsîn û tê de basa wê / wî tê kirin û sersaxî ji kesûkarên wê / wî re tê xwestin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Behînameya Hesen Silêvanî li ser Seydayê Keleş: Bi dilekî mişt xem, me nûçeya wexerkirina helbestvanê me yê qedirgiran seydayê Keleş bihîst. Seydayê Keleş, helbestvanekî xwedî şiyanek edebî û behweriyek niştimanperweriyane bû. Di meydana edeb de, dê cihekî vala, berçav bihêle. Ez bi navê xwe, desteya rêveber û hemî endamên yêkîtiya nivîserên kurd-Duhok, sersaxiyê ji xwe û hemi rewşenbîr, nivîskar, helbestvanên Kurdistan re dixwazin û ji seydayê me re buhuşta berîn . Ji malbat û xizim û kes û karên seyda re, sersaxî û aramiyê û hêvîdar im, ko dawiya kul û derdan be.

(Hesen Silêvaneyî li gor Netkurd.com, 6/2007)

Etîmolojî

behî (1) + -name

Werger

• Îngilîzî: eulogy → en