bîçebir

  1. xeyat, terzî, dirûvan, dirwar, dirûnkar,
    kesa/ê ku karê wê / wî dirûn û çêkirina cilan e
  2. Li Xorasanê, bîçe ew perçeya ku ji heriyê berxan çê diken û pê kinc û pencekan didûrin

Bide ber

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji bîçe +‎ bir.