bênav

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bênav	bênavtir	herî bênav bênavtirîn

bênav

1. Kesa/ê yan tişta/ê ku ti nav nîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Kesa/ê yan tişta/ê ku nayê nasîn yan zanîn.

   Hevmane: nenas, mechûl, ne navdar

   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێناڤ‎

Dijmane

• binav
• navdar

Jê

• bênavî
• bênavîtî
• bênavtî

Etîmolojî

Ji bê- + nav.

Bi zaravayên din

• Soranî: بێناو‎ (bênaw)
• Kurdiya başûrî: بێناو‎ (bênaw)
• Hewramî: bêname
• Zazakî: bêname
• Lekî: بێنام‎ (bênam)

Werger

• Erebî: مجهول‎, ‍أعلاط‎
• Farisî: گمنام‎ → fa
• Fînî: nimetön → fi, tuntematon → fi
• Îngilîzî: nameless → en, unnamed → en, unknown → en, anonymous → en, untitled → en, ^?thingummy → en, ^?anonym → en, ^?thingamy → en
• Tirkî: adsız → tr, laedri → tr, arpacık → tr, isimsiz → tr, ^?anonim → tr