bênav

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bênav	bênavtir	herî bênav (merkezî) tewrî bênav (rojavayî) bênavtirîn (soranîzm)

bênav

1. Kesa/ê yan tişta/ê ku ti nav nîne.
   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]
2. Kesa/ê yan tişta/ê ku nayê nasîn yan zanîn.

   Hevmane: nenas, mechûl, ne navdar

   • Nimûneyekê lê zêde bike [ biguhêre ]

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: بێناڤ

Dijmane

• binav
• navdar

Jê

• bênavî
• bênavîtî
• bênavtî

Etîmolojî

Ji bê- +‎ nav.

Bi zaravayên din

• Soranî: بێناو (bênaw)
• Kurdiya başûrî: بێناو (bênaw)
• Hewramî: bêname
• Zazakî: bêname
• Lekî: بێنام (bênam)

Werger

• Erebî: مجهول, ‍أعلاط
• Farisî: گمنام → fa
• Fînî: nimetön → fi, tuntematon → fi
• Îngilîzî: nameless → en, unnamed → en, unknown → en, anonymous → en, untitled → en, ^?thingummy → en, ^?anonym → en, ^?thingamy → en
• Tirkî: adsız → tr, laedri → tr, arpacık → tr, isimsiz → tr, ^?anonim → tr