avan

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːˈvɑːn/

Navdêr

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	avan	avan	avan
Îzafe	avana	avanê	avanên
Çemandî	avanê	avanî	avanan
Nîşandera çemandî	wê avanê	wî avanî	wan avanan
Bangkirin	avanê	avano	avanino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	avanek	avanek	avanin
Îzafe	avaneke	avanekî	avanine
Çemandî	avanekê	avanekî	avaninan

avan mê û nêr

1. ava, avakirî
2. nave xort û kiçane

   avan hate mal

   eve qelemê avanî(avanê)ye

Jê

• (Rengdêr) avankirî

Formeke navdêrê

Zayenda nêr a binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Çemandî	avî	avan

avan

1. Rewşa çemandî ya pirjimar a binavkirî ya av.

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Farisî: بیکار‎ → fa, آواره‎ → fa, بیچاره‎ → fa

Çavkanî

• Amadekar: Kamêran Botî Ferhenga Kamêran, Kurdî - Kurdî [arşîv], Spîrêz, 2006

Îdoyî

Navdêr

avan

1. berî, beriya, li pêş