asketîk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːskɛˈtiːk/
• Kîtekirin: as·ke·tîk

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
asketîk		herî asketîk

asketîk

1. Kesa/ê ku dest ji karûbarên yan zewqa dinyewî berdaye û xwe gorî peristinê kiriye.
   • Di beşa duyemîn de jî li ser têkiliya ehlaqa pîşeyî ya protestaniya asketîk, bingehên olî ya asketîzma dunyevî û dîsa li ser têkiliya asketîzm û rihê kapîtalîst rawestiya ye. — (Gamze Arslan (Werger: Ali Gurdilî): Die Protestantische Ethik und der Geist des Kapitalismus Kovara Felsefevan, Hj. 4, 2015, r. 81)

Hevmane

• zahid
• terkedinya

Etîmolojî

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

• Erebî:^?زاهد‎
• Îngilîzî: ascetic → en