asar

Kurmancî

Navdêr

asar

1. Keleh û birc û avahiyên din ên kevnar.

   Hevmane: şûnwar

2. astar, betenê cilan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Zînet ji wî ra bi dîn mu'erref
  Asarê şeca'eta wî şahî
  Dagirtî ji mah ta bi mahî — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Bide ber

• eser

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?].

Jê

• asarî

Werger

• Tirkî: peklik → tr

Galîsî

Lêker

asar

1. biraştin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên biraştin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Spanî

Lêker

asar

1. biraştin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên biraştin hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Navdêr

asar

1. (piraniya) eser
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)