Bilêvkirin

biguhêre

Rengdêr

biguhêre
Pozîtîv Komparatîv Sûperlatîv
adil adiltir herî adil
adiltirîn

adil

  1. Kesa/ê ku neheqiyê nake û naxwaze ku neheqî li xelkê bibe.
    Hevmane: dadperwer, dadmend, dadxwaz, biedalet, edaletxwaz
    • Sûreyê »Ummu l-kitab« madarê hedret sûr-i bî
      Paş-i Newşîrwan dibêm dê hakimê 'adil tû yî
      Mislê Hatim dê bi danê der cihan meşhûr-i bî
       — (Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640)

Bi alfabeyên din

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

Ji erebî عَادِل(ʿādil), têkildarî edil û edalet

Rengdêr

biguhêre

adil

  1. adil (kesê ku xwedî adaletê be)[1]

Çavkanî

biguhêre