Mîran

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /miːˈɾɑːn/, میران

Serenav

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	Mîran	Mîran	Mîran
Îzafe	Mîrana	Mîranê	Mîranên
Çemandî	Mîranê	Mîranî	Mîranan
Nîşandera çemandî	wê Mîranê	wî Mîranî	wan Mîranan
Bangkirin	Mîranê	Mîrano	Mîranino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş	Mê (yj.)	Nêr (yj.)	Mê û nêr (pj.)
Navkî	Mîranek	Mîranek	Mîranin
Îzafe	Mîraneke	Mîranekî	Mîranine
Çemandî	Mîranekê	Mîranekî	Mîraninan

Mîran mê û nêr

1. navekî ducinsî ye anku hem yê jinan û hem jî yê mêran e

Etîmolojî

Ihtimalen ji gotina "(ji binemala) mîran"

Jê

• Mîro