-itin

  1. (devokî) paşgira lêkeran ya kesê sêyemyekhejmar anku "ewyekhejmar ya demên neborî
    beramberî -e ya kurmanciya standard ya niha:
    Ew dikitinew dike
    ew dixwitinew dixwe
    ew dibêjitinew dibêje
    • Zengîn dikitin bi destê himmet
      Hikmet ew e nakitin çu minnet.
       — (Ehmedê Xanî: Mem û Zîn, helbesta Sernameyê Name)

Bikaranîn

biguhêre

Etîmolojî

biguhêre

-it + -in anku paşgira resen ya kesê sêyem yê yekhejmar -it û bi analojiyê paşgira kesên pirhejmar -in.