-bîn-

Kurmancî

Rehekî lêkerê

-bîn-

1. Rehê dema niha ji lêkera dîtin (tewandin).

   Ez di-bîn-im,
   tu na-bîn-î,
   bi-bîn-in!

Jê

• bînahî
• bîner

Binêre herwiha

• (dema borî) -dît-
• (dema borî) -dî-

Etîmolojî

• proto-hindûewropî: *wein- ("dîtin")

• proto-îranî: *wain- ("dîtin")

avestayî: vaēn-

farisiya kevn: vain-

pehlewî: wyn- (MMP), wynyk /wēnīg/ (BMP)

partî: wyn-

sogdî: wyn-

farisî: bīn-

osetî: wynd

belûçî: gind-

talîşî: vind- ... ^{alfabeya arî}

kurmancî: -bîn- (rehê dema niha yê lêkar "dîtin")

soranî: bînan ("dîtin")

hewramî: wīn-

zazakî: vînayen

şexbizinî: wînandin

sanskrîtî: ven-

latînî: vēnārī ("nêçîr")...

Çavkanî: Cheung p.412