belûçî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛluːˈt͡ʃiː/
• Kîtekirin: be·lû·çî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belûçî	belûçî
Îzafe	belûçiya	belûçiyên
Çemandî	belûçiyê	belûçiyan
Nîşandera çemandî	wê belûçiyê	wan belûçiyan
Bangkirin	belûçiyê	belûçiyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	belûçiyek	belûçiyin
Îzafe	belûçiyeke	belûçiyine
Çemandî	belûçiyekê	belûçiyinan

belûçî mê

1. (ziman) Zimanek arî (îranî) yê lêzimî kurdî ye û bi taybetî li Pakistanê û Îranê tê peyivîn.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Jê

• belûçîtî

Etîmolojî

Ji belûç + -î.

Werger

• Belûçî:بلوچی‎ (baločî)
• Farisî:بلوچی‎ → fa (baločî)
• Fransî: baloutche → fr n
• Îngilîzî: Balochi → en