şayan

Kurmancî

Rengdêr

şayan

1. hêja, giring, hejî

   Şayanî gotinê ye ku... ― Hejî gotinê ye ku ... Hêjayî gotinê ye ku... Giring e bêt gotin ku...

Jê

• şayanî

Etîmolojî

Hevreha şiyan, soranî شایان‎ (şayan), farisî شایان‎ (şayan) û شايستن‎ (şayisten, “hejî bûn”), avestayî xşay- / xşiy- (şiyan, karîn, hêzdarbûn) ji proto-hindûewropî *ksê- (> şiyan). Maneya hêja ji farisî hatiye wergirtin lê di zazakî de hê maneya "pêkan" dide.

Werger

• Farisî: شایان‎ → fa, سزاوار‎ → fa, لایق‎ → fa
• Îngilîzî: deserver → en, efficiency → en, worthiness → en
• Spanî: merecido → es
• Tirkî: yaraşır → tr, değim → tr, layık → tr, şayan → tr, değer → tr

Tirkî

Navdêr

şayan

1. şayan, babet, seza, liyaq
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)