şîrînî

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ʃiːɾiːˈniː/
• Kîtekirin: şî·rî·nî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şîrînî	şîrînî
Îzafe	şîrîniya	şîrîniyên
Çemandî	şîrîniyê	şîrîniyan
Nîşandera çemandî	wê şîrîniyê	wan şîrîniyan
Bangkirin	şîrîniyê	şîrîniyino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	şîrîniyek	şîrîniyin
Îzafe	şîrîniyeke	şîrîniyine
Çemandî	şîrîniyekê	şîrîniyinan

şîrînî mê

1. şîrînbûn, taybetmendiya tiştên şîrîn

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: شرینی‎

Herwiha

• şêrînî
• şêrînîtî
• şêrîntî
• şirînîtî
• şirîntî
• şirînî
• şîrînîtî
• şîrîntî

Etîmolojî

Ji şîrîn + -î.

Werger

• Almanî: Süßigkeit → de mê
• Erebî: ^?الحلاوة‎, ^?الحلـوى‎, ^?العذوبة‎, ^?المطقة‎
• Farisî: شیرینی‎ → fa, شربت‎ → fa
• Îngilîzî: amenity → en, amiability → en, ^?confection → en, ^?custard → en, ^?pleasantness → en, ^?sweetness → en
• Tirkî: tatlılık → tr, şirinlik → tr, sevimlilik → tr, şakırtı → tr, şırıltı → tr, sıcakkanlılık → tr, sevecenlik → tr, ^?halâvet → tr

Navdêr 2

şîrînî mê

1. Guhartoyeke şîranî (“Xwarinên şîrîn”).

Soranî

Navdêr

şîrînî

1. şîranî, xwarinên şîrîn