şêrt

Binêre herwiha: şert

Kurmancî

Navdêr

şêrt

şîft, ker, tîfş, kîzî, parçe, teqal, pirt
Min du şêrt ji sêvekê xwarin.
zûl^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}
Ji kerema xwe şîfteke zebeş bide min

Ji wêjeyê

Ji bo [parçeyên] zebeş, petîx, sêv, hinarê em dibêjin şêrt û lêkera wê jî şêrt kirin e. — (Nizamettin Akkurt di Koma "Zimanê Kurdî" li ser Rûnameyê de, 10/2012)

Bide ber

Bikaranîn

Lêker:

şêrt kirin

Navdêr:

şêrtkirin

Rengdêr:

şêrtkirî

Etîmolojî

Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger

Tirkî: dilim → tr, şerha → tr

Formeke navdêrê

şêrt

Rewşa çemandî ya yekjimar a binavkirî ya şert.

Herwiha

şertî