êtîm

Kurmancî

Navdêr

zarokên êtîmxaneyekê

êtîm mê û nêr

1. Zaroka/ê dêbavên wê / wî mirîne.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Zaroka/ê bavê wê / wî miriye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. Zaroka/ê diya wê / wî miriye.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. Têjikên candaran yên bêmak.
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
5. bêxwedî, bêxwedan, bêkes, bêxudan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ئێتیم‎

Herwiha

• yetîm
• yêtîm
• hêtîm

Hevmane

• sêwî
• bêdêbav

Bikaranîn

Di hin devokan de "êtîm" û "sêwî" hevwate ne lê di hinan de êtîm ew e ku babê wê/wî miriye û sêwî jî ew e ku dayika wê/wî wefat kiriye.

Jê

• êtîm bûn
• êtîm kirin
• êtîm man
• bûn êtîm
• kirin êtîm
• man êtîm
• êtîmgeh
• êtîmî
• êtîmxane

Etîmolojî

Hevreha soranî هه‌تیو‎ (hetîw), farisî یتیم‎ (yetîm), hemû ji erebî يَتِيم‎ (yatīm), hevreha îbranî יתום‎ (yeṯom), aramî ܝܬܡܐ‎ (yesma).

Werger

• Almanî: Waise → de n, Waisenkind → de n, verwaist → de, elternlos → de
• Erebî: يتيم‎ → ar, ^?یتمان‎ → ar
• Farisî: یتیم‎ → fa
• Fînî: orpo → fi
• Fransî: orphelin → fr
• Îngilîzî: orphan → en
• Îtalî: orfano → it
• Rusî: сирота → ru (sirota)
• Spanî: huérfano → es
• Swêdî: föräldralös → sv
• Tirkî: yetim → tr, eytam → tr, ^?öksüz → tr