çîrçîrok

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /t͡ʃiːrt͡ʃiːˈɾoːk/
• Kîtekirin: çîr·çî·rok

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	çîrçîrok	çîrçîrok
Îzafe	çîrçîroka	çîrçîrokên
Çemandî	çîrçîrokê	çîrçîrokan
Nîşandera çemandî	wê çîrçîrokê	wan çîrçîrokan
Bangkirin	çîrçîrokê	çîrçîrokino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	çîrçîrokek	çîrçîrokin
Îzafe	çîrçîrokeke	çîrçîrokine
Çemandî	çîrçîrokekê	çîrçîrokinan

çîrçîrok mê

1. çîrok, çîvanok, fabil, hîkaye, serpêhatî, rîwaye, rîwaye, efsane, cefen, novel, dastan
   (yên gelêrî, ne yên nûjen)
   • Herçiqas ‘çîrok’ û ‘çîrçîrok’ li hin deveran were eynî maneyê, an jî mirov tu ferqê nexe navbera van herdu terman, lê di jiyana rastî de ev bi awayekî zelal ji hev vediqetin.' — (Mehmet Bozkoyun, Beşek Ji Folklora Kurdî: Çîrok [arşîv], Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi, 2015)

Herwiha

• çîrrçîrok
• çêrçêrok
• çêrrçêrrok
• çîrrçîrrok

Bide ber

• helbest
• nivîsar
• pexşan
• roman

Etîmolojî

Ji çîr + çîrok.

Jê

• çîrçîrokane
• çîrçîrokbêj
• çîrçîrokbêjî
• çîrçîrokdost
• çîrçîrokdostî
• çîrçîrokhez
• çîrçîrokhezî
• çîrçîrokî
• çîrçîrokîtî
• çîrçîroknas
• çîrçîroknasî
• çîrçîroknivîs
• çîrçîroknivîsî
• çîrçîrokvan
• çîrçîrokvanî
• çîrçîrokyar
• çîrçîrokyarî
• çîrçîrokzan
• çîrçîrokzanî

Werger

• Almanî: Apolog, Fabel → de mê, Gerede → de nêr, Gespött → de nêr, Gleichnis → de, Lehrfabel mê, Märchen → de nêr
• Îngilîzî: apologue → en, fable → en
• Tirkî: bağırıcı, masal → tr, menkıbe → tr, zımbırtı → tr