çîrçîrî kirin

 Ji bo navdêrê binêre: çîrçîrîkirin

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /t͡ʃiːɾt͡ʃiːˈɾiː kɪˈɾɪn/ r-ya req

Lêker

çîrçîrî kirin (lêkera gerguhêz)
Rehê dema niha:
RP. Niha
	ez	çîrçîrî dikim
	tu	çîrçîrî dikî
	ew	çîrçîrî dike
	em, hûn, ew	çîrçîrî dikin
Fermanî	Yekjimar	çîrçîrî bike
	Pirjimar	çîrçîrî bikin
Rehê dema borî:
RP. Boriya sade
	min	çîrçîrî kir
	te	çîrçîrî kir
	wê/wî	çîrçîrî kir
	me, we, wan	çîrçîrî kir
Formên din: Tewandin:çîrçîrî kirin

çîrçîrî kirin lêkera hevedudanî, gerguhêz

1. parçeparçeyî kirin, zîvalzîvalî kirin
   • Bêhna wê çikiyabû û kirasê aciziya xwe çîrçîrî kiribû. — (Mîran Janbar, Qolyeya Cécileê, Weşanxaneya Lîs, 2012, çapa 1em, r. 72, ISBN 9786054497010)
   • Di rihê her mirovî de perdeyek heye, hinek perdeya rihê xwe çîrçîrî dikin, hinek jî di nav perdeya xwe de digevize û dinale… — (Çorê ARDA, RIHEKÎ PERDEKIRΠ[arşîv], diyarname.com, 13.10.2018)
   • Di çar meha de ez xwe çîrçîrî jî bikim ez nekanim hemîyan biqedînim. — (Pîvokhez, BEKARÎ Û BÊKARÎ ZORE [arşîv], Pîvokhez.blogspot.com, 27.02.2018)

Hevmane

• peritandin
• qetandin
• parçekirin

Têkildar

• çîr
• çirandin

Etîmolojî

Ji çîrçîrî + kirin.

Werger

• Farisî: پاره پاره کردن‎ → fa, کهنه کردن‎
• Îngilîzî: ^?stridulate → en
• Tirkî: parça parça etmek → tr, lime lime etmek → tr, çırpındırmak, kavurmak → tr, paralamak → tr, yakmak → tr, yıpratma → tr, yıpratmak → tr, debelendirmek